ساختمان‌های بتنی که در سالهای قبل از 1340 ساخته شده اند، با استفاده از میلگرد ساده مسلح شده اند. از آنجا که میلگرد ساده پیوستگی مناسبی با بتن ایجاد نمی کند، رفتار اینگونه ساختمانها بویژه در برابر بارهای لرزه ای، مورد شک و تردید است. اگر چه تعدادی آزمایش در مورد این نوع تیرها وجود دارد، ولی مدل فیزیکی و مکانیک رفتار آن مبهم است و در مراجع معتبر و شناخته شده سخن زیادی از آن به میان نیامده است. تغییر مکان‌های تیرهای مسلح به میلگرد ساده از سه مولفه اساسی خمش، لغزش و برش تشکیل شده است. در این مقاله سعی شده است یک مدل مبتنی بر مفصل پلاستیک برای رفتار خمشی و نیز از یک مدل برای لغزش میلگرد ساده در بتن ارائه و توسعه داده شود. با توجه به نتایج آزمایشگاهی بر روی سه نمونه تیر، مدل تئوریک با نتایج آزمایشگاهی مقایسه و تائید شده است. بر اساس نتایج به دست آمده سختی موثر تیرهای بتنی مسلح به میلگرد ساده برابر 22/0 سختی مقطع ترک نخورده می‌باشد. همچنین میزان شکل‌پذیری این نوع اعضا در حدود 5/4 است. این خواص به نسبت فولاد طولی، نسبت ابعاد مقطع و آرایش فولادگذاری عضو وابسته است که در این مطالعه مورد بررسی قرار گرفته است.
)