وقوع پدیده روانگرایی به طور معمول پیامدهایی نظیر ناپایداری سازه‌ها، نشست متقارن و یا نامتقارن، کاهش باربری شالوده‌های سطحی و شمع- ها و افزایش نیروهای جانبی به سازه‌های نگهبان را به دنبال دارد. به این دلیل برای مقابله با آثار مخرب این پدیده، شناسایی مناطق مستعد روانگرایی بسیار ضروری است. این شناسایی می‌تواند به شکل پهنه‌بندی که در آن ظرفیت خطر در مناطق مختلف تعیین می‌شود انجام گیرد. در این مقاله، نتایج بررسی‌های به عمل آمده در زمینه پهنه‌بندی ظرفیت روانگرایی در استان لرستان ارائه شده است. این پهنه‌بندی بر اساس توصیه‌های ارائه شده در راهنمای پهنه‌بندی خطرات ژئوتکنیک لرزه‌ای و مهندسی زلزله ]1[ انجام گرفته است. نتایج مطالعات انجام یافته بیانگر آن است که دشت‌های استان لرستان، بسته به نوع و بافت نهشته‌ها و سطح آب زیرزمینی، دارای پتانسیل خطر از کم تا زیاد را دارند.
)