یکی از مهمترین خطرهایی که سدهای خاکی را تهدید میکند، شکست هیدرولیکی است. این پدیده اغلب در زمان اولین آبگیری سد، زمانی که فشار آب به طور ناگهانی در هسته افزایش مییابد، رخ میدهد. برای مطالعه ترک هیدرولیکی در هسته سد راههای مختلفی وجود دارد. در این مقاله سد هیته جووت1 در کشور نروژ که در اثر شکست هیدرولیکی آسیب دیده است، برای بررسی میزان کارآمدی روشهای تعیین وقوع ترک هیدرولیکی انتخاب شده است. به این منظور با استفاده از روش اجزای محدود رفتار سد در زمان ساخت و اولین آبگیری مدلسازی شده است. سپس ترکخوردگی هیدرولیکی هسته این سد با استفاده از چند روش بررسی شده است. در مرحله بعد با استفاده از روابطی که پیشبینی درستی از ترکخوردگی سد هیته جووت ارائه کردهاند، شکست هیدرولیکی در هسته سد گلابر در استان زنجان مورد مطالعه قرار گرفته است. برای این کار تحلیل کوپل2 تنش- فشار آب حفرهای برای سد انجام شده است. در نتیجه این ارزیابیها مشخص شد روابط کمک پناه و قنبری پیشبینی درستی از ترکخوردگی هسته سد هیته جوت ارائه میکنند. همچنین وقوع شکست هیدرولیکی در سد گلابر غیر محتمل تشخیص داده شد.